زندگي در جهاني بدون پلاستيک بسيار دشوار است. پلاستيک ها تقريباً در توليد هر نوع فراورده صنعتي، از صنعت خودروسازي گرفته تا دنياي پزشکي مورد استفاده قرار مي گيرد. تنها در ايالات متحده آمريکا سالانه حدود پنجاه ميليون تن پلاستيک توليد مي شود. با تغيير ساختمان اين بسپارهاي مصنوعي مي توان پلاستيک هايي با شکل و استحکام متفاوت توليد کرد. اين مواد، مقاومت شيميايي بالايي دارند و بسيار با دوام اند. از اين رو، در جامعه صنعتي اهميت زيادي دارند.
همانطور که مي دانيد، هيچ چيزي کامل نيست و پلاستيک ها نيز از اين قاعده مستثنا نيستند. اين مواد به عنوان زباله هاي مقاوم به تجزيه ميکروبي، مشکلات زيست محيطي زيادي را به بار آورده اند. پلاستيک ها علاوه بر اين که مکان هاي دفن زباله را پر کرده اند، سالانه در حجمي معادل چند هزار تن وارد محيط هاي دريايي مي شوند. تخمين زده مي شود که هر سال يک ميليون جانور دريايي به علت خفگي حاصل از خوردن پلاستيک ها به عنوان غذا يا به دام افتادن در زباله هاي پلاستيکي از بين مي روند. ..

زباله مشکل اساسی درجوامع شهری وحتی روستایی شناخته می شود،ودربین زباله ها اصلی ترین مشکل به لحاظ حجم و وسعت تخریب زباله ها پلاستیکی است.

قدمت تولید این گونه زباله شاید به ۵۰ سال نرسد،اماعواقب پی آمد گسترش آن بیش از سایر زباله ها نمود داشته ونگرانی های بسیاری را در بین طبیعت دوستان برانگیخته است .
البته به طور کلی دو روش اصلی برای حل مشکل زباله های پلاستیکی وجود داره:
   １ . بازیافت
   ２ . تولید پلاستیک های زیست تخریب پذیر
دراین بین بازیافت به فرایندهایی گفته می شود که در آنها از زباله های پلاستیکی به نحوی استفاده مجدد می شود.اما به دلیل هزینه بر بودن و کاهش کیفیت مواد پلاستیکی بازیافت شده ومحدودیت در تعدد موارد بازیافت،رفته رفته اقتصادی بودن بازیافت این فرآورده مخرب بیش از گذشته مورد توجه قرار گرفته است. بطورکلی روش های بازیافت در سه دسته جای می گیرد:
  ۱ - بازیافت انرژی
  ۲ - بازیافت مکانیکی
  ۳ - بازیافت شیمیایی

  . .   .